Pijn. We hebben het allemaal wel eens; als we onze teen tegen de deur stoten of als we ons snijden bij het koken. Gelukkig ervaren we de meeste pijn maar tijdelijk, maar soms duurt het ook langer. Veel langer!
Het verschil tussen pijn en chronische pijn
Pijn is er niet voor niets: als je die teen hebt gestoten of die snee in je vinger hebt, is pijn er om je te vertellen dat je het de volgende keer niet meer moet doen. Je leert ervan en ondertussen geneest je lichaam zichzelf. Maar ook bij grotere gebeurtenissen is pijn er niet voor niets: als je je arm breekt, is het belangrijk dat je deze in het gips laat zetten waardoor je pijn minder wordt en ook bij ernstige ziektes vertelt pijn je dat er iets aan de hand is. Daarom is het bij pijn altijd belangrijk om acute medische situaties uit te sluiten.
Maar wat nou als uit medische onderzoeken blijkt dat er niks met je aan de hand is? Dat jouw pijn niet goed verklaarbaar is? Ontzettend frustrerend! Veel mensen bezoeken jarenlang therapeuten om hun klachten te behandelen: vaak helpt het even, maar na een tijdje komt de pijn op dezelfde of op een andere plek toch weer terug. We spreken in dit geval van chronische pijn.
De link tussen chronische pijn en een emotionele disbalans
Hoe kan het dat die pijn steeds weer terugkomt? Daar zijn verschillende oorzaken voor. De eerste oorzaak blijkt uit diverse onderzoeken in bijvoorbeeld het National Center for Biotechnology Information Pain and Emotion: A Biopsychosocial Review of Recent Research en in Nature Scientific reports The impact of Pain-related emotions on migraine. Hierin is aangetoond dat er een grote link is tussen chronische pijn en een emotionele disbalans. In onze drukke levens functioneren we vooral met ons IQ (het denken) en vergeten ons EQ (het voelen), waardoor we vaak volledig voorbijgaan aan de emotionele aspecten van ons leven. En het gaat zelfs nog een stap verder: we gaan er niet alleen aan voorbij, we onderdrukken deze emoties zelfs onbewust. Uit onderzoek blijkt dat pijn ons wil afleiden van hetgeen we daadwerkelijk voelen. Doordat we pijn voelen, zorgt ons onderbewuste brein ervoor dat er geen aandacht meer gaat naar emoties die te heftig of te veel zijn.
Emoties op celniveau
Daarnaast is er nog een andere oorzaak van steeds terugkomende pijn. Neurowetenschapper en farmacoloog Candice Pert deed 15 jaar lang onderzoek en toonde aan dat er zelfs op celniveau iets gebeurt op het gebied van emoties. Hoe zit dat? De Hypothalamus, een klier in het centrum van je brein, produceert peptiden: chemische neurotransmitters die gezien kunnen worden als ‘informatie moleculen’. Deze peptiden kopiëren al jouw emoties, zowel de positieve als de negatieve, en deze peptiden worden via je bloedbaan naar alle 30 miljoen cellen in je lichaam vervoerd om zich daar te hechten aan de receptoren: de ‘antennes’ van de cel.
Neem bijvoorbeeld de emotie ‘angst’. Stel je voelt je angstig: de emotie wordt gekopieerd door de peptiden en deze ‘angst peptiden’ gaan via de bloedbaan naar de receptoren van de cel. ‘Angst peptiden’ kunnen zich alleen maar aan ‘angst receptoren’ hechten, dus hoe meer ‘angst receptoren’ er zijn, hoe meer mogelijkheid er is voor de ‘angst peptide’ om zich te hechten. Zodra de cel zich vervolgens gaat vermenigvuldigen, want dat is wat onze cellen doen, dan vermenigvuldigen er dus steeds meer van de ‘angst peptiden’ in ons lichaam. Had je er eerst 2 angst receptoren, dan heb je er na de celdeling 4 en hieraan kunnen dus meer ‘angst peptiden’ hechten. Dit verklaart de negatieve spiraal waarin veel mensen zich bevinden. Negatieve peptiden creëren meer negatieve receptoren die weer meer negatieve peptiden kunnen ontvangen enz. Dit is de link naar chronische pijn die ik eerder noemde en die ook in het onderzoek van Candace Pert werd aangetoond. Wanneer er te veel (onbewust) negatieve emoties vanuit de receptoren zijn, creëert je brein pijn als afleiding. Zo hoeft het niet te dealen met die overweldigende hoeveelheid aan (onderdrukte) emoties.
Hoe keer je dit om?
Gelukkig werkt dit ook andersom. Zoals er een negatieve spiraal ontstaat met negatieve gedachten, werkt dit ook de andere kant op met positieve gedachten. Je kan dit bereiken door het trainen van je mindset. Hoe meer positieve emoties, hoe meer ‘positieve peptiden’ er gekopieerd worden en des te meer positieve receptoren dit na de celdeling kunnen ontvangen. Zo creëren blije gedachtes op celniveau een lichaam dat vatbaarder is voor nog veel meer blije gedachtes. Dus door heel bewust andere, positieve gedachten te kiezen doorbreek je de negatieve spiraal van het (onbewust) chronisch negatieve denken. Zo hoeft je brein geen pijn meer te creëren om je hiervan af te leiden.
Zo word je vatbaarder voor positieve gedachtes
Het trainen van je gedachtes is dus een belangrijke stap op jouw weg naar een pijnvrij leven. Oefening baart kunst dus hoe meer je dit doet, het beter het zal werken.
Kies een fijne meditatie op Spotify, YouTube of via het Your Brain Balance platform en voel dat je de nieuwe positieve versie van jezelf bent. Zodra je je uit de meditatie komt, bén dan heel bewust die nieuwe versie. Zo programmeer je je onderbewuste. Elke positieve actie heeft een reactie, zelfs tot op celniveau.
Bedenk elke avond, vlak voordat je gaat slapen, 3 dingen waar je dankbaar voor bent. Het kan iets simpels zijn zoals het feit dat je iets lekkers hebt gegeten, dat de zon vandaag scheen of dat je je favoriete nummer op de radio hoorde. Schrijf dit bijvoorbeeld op in een journal.
- Lach!
Zelfs een fake glimlach helpt om je positiever te voelen.
Bronnen:
– http://candacepert.com/articles/
